Monday 12:47 pm.
People noemen mij Seanlock O’lums. Bekend als straatman: die ene guy, die ene grown man die daar altijd loopt. Te speuren.
Mensen beseffen het niet, maar ik zie dingen… Ik loer. Ik watch.
Ik voel het op m’n skín… Die zwoele summer breeze.
Ik wordt altijd achtervolgd, maar ik ben nooit bang. Want ik heb een geweer, een gun!
K’voel ’t plakke tege m’n been, de gun, door het zweet dat in m’n lange spijkerbroek is ingetrokken. ’T is zomer, ’t is hot. Ik zweet me te pletter. Dus die zachte wind is aangenaam.
I love it.
Ik sla snel rechts af in een donker steegje en druk me tegen de muur aan. Vijf mannen lopen mij voorbij en zien me niet staan in de shadow en ik denk bij mezelf - ik ben hun weer eens te slim af.
”Outsmarting people is your thing” zei Uncle Johhny altijd tegen mij als kleine jongen.
Monday, 12:53 pm.
Ik kom op’t einde van de alley, en klop op een stalen deur. Een luikje gaat open, twee ogen staren me aan, en ik zeg ”I’m back”. Het luikje gaat met een hevige klap terug dicht. Ik hoor het geratel van kettingen en sloten. De deur schuift open - I hear the music. Ik zie hookers en drugs, en party people. Echt van die mensen met afro en zonnenbril die cocktails zuipe en coke snuive. K’voel me thuis, ik pak de dichtsbijzijnde naald om m’n aders vol te pompe met die American Drugs. K’word geroepen naar de pokertafel. Jelle Stoens - de zoon van die crackhooker die hier vorig jaar omkwam in een steekpartij - zit recht tegenover mij. Hij laat mij een ronde meespelen. De dealer dealt mij two cards. ”Jack and Queen, both spades” zeg ik luidop, nu denken ze dat ik bluf. Suckers…
Mensen beseffen het niet, maar ik zie dingen… Ik loer. Ik watch.
All in - zegt Jelle. Waarschijnlijk heeft hij een straight. Ik knik, en schuif al m’n chips naar het midden van de tafel. Jelle glimlacht en showed zijn twee cards. Ik kan me niet inhouden, ik moet luidop lachen. Iedereen aan tafel kijkt me aan met een verbaasde blik. Ik leg m’n kaarten op tafel. Royal flush.
”Hij doet het weer, Sean is terug in de stad”
”Ongelooflijk die man…”
”You son of a bitch” zei Jelle ”Je bent hier toch niet gewoon gekomen om ons geld af te trogelen?”
”Nee, ik ben hier voor Max Carter. Die is dood.”
”Zonde, hij was een goeie jongen.”
”I need a tip”
Jelle knikt en schuift een briefje over tafel. Ik lees het en er staan enkel handgeschreven coördinaten…
”You know what to do, Sean”
Ik drink m’n Scotch uit en stel me recht. Zonder om te kijken stap ik weg, en met m’n rug naar hun toe steek ik mijn hand op en zeg: ”Better luck next time, boys”.
Back on the streets. Die bastard gaat eraan.
Tuesday, 02:05 am.
Ik pak een slok. Die Scotch trekt op niets, maar ik moet er mee door. It gives me focus. Ik zit op kamer 452, maar de airconditioning is stuk. Ik zie druppels op mijn research papers, wrijf met mijn hand over mijn voorhoofd, en ik kijk: sweat.
I fucking hate it.
Ik ga naar de receptie om die losers te zeggen dat de airconditioning stuk is. No one. Geen hond te zien.
Plots hoor ik gerommel en stemmen van people uit een deur achter de balie. Ik spring over het muurtje van de balie en leg m'n oor tegen de deur. Two voices, what are they up to? Bij het horen van de stemmen gaast m'n nekhaar rechtop staan: danger. Ik trek m'n gun.
M'n six rounder, ooit gekregen van uncle Johnny - ik noem haar Judy, gotta treat guns like you treat a woman. Be careful and treat it with respect, but also be passionate about her.
Ik haal vier kogels uit het magazijn 'cause I know what I'm doing... Ik stamp de deur open en zie niets. Alles is stil... silence before the storm. Ik voel iets druppen op mijn nek, het is iets dik, en wrijf het weg met mijn vingers. I smell, I taste: fresh mayonaise.
BANG!! explosions, grenades...
Ik zoek snel dekking. Ik hoor niets, enkel een piiiiep. Dan zie ik twee schimmen de kamer uitvluchten, en schiet ze achterna.
One hit, one miss. The heat is playing tricks on my skills.
Ik loop de twee achterna, maar ze waren nergens te bekennen. Het enige wat ze achterlieten waren een paar druppels bloed op het tapijt. Concierge Danny komt de trap af en kijkt me aan met die confused look on his face.
"Sucker! Wat moet een man van de stad doen om hier een werkende airco te krijgen?! Kamer 452. Move!"
To be continued…