25 februari 2018
Tegelijkertijd speelde "250 gram Brakende, Brullende Vogel, alsublieft" zich af.
Drie,
twee,
één,
START!
Een nieuwe dag in het leven van Schurt en Jaap. Schurt en Jaap hadden afgesproken in het park (Klaas-boedoeaar) om hun nieuwe hobby te beoefenen: magie…
Ze begonnen simpel met brouwsels maken: klassieke magie. Ze namen wat modder, takken bessen, bladeren, takken, nog bessen en de medicatie van hun psychotherapeut. Hun broeken zaten er mee volgepropt met die medicamenten (dus ze durfden al eens te overdrijven met hoeveelheden).
Ze pletten met een tak alles samen in een grote brooddoos. Het brouwsel stonk, en het was al aan het pruttelen. Schurt en Jaap hoorden plots het gezang van een vogel. Het duo keek elkaar aan en ze gingen op het geluid af. Ze slopen als echte ninja-magiërs naar de vogel toe, ze gooiden met de blote hand en al hun kracht een sappig klompje brouwsel recht op de vogel.
Jaap: “Yes! Target destroyed!”
De vogel bewoog niet meer, Schurt en Jaap liepen snel naar de vogel en voelden of de vogel nog leefde.
Jaap: “Hearthrate: stabiel.”
De ninja-magiërs grepen de vogel en ze knepen de vogel tesamen, er stak een werveltje uit het lichaam. Het weerloze diertje bloedde een beetje en het maakte een piepend geluidje.
Schurt: “Nu is onze kans! “
Het duo propte de keel van de vogel vol met hun brouwsel en de vogel lag te trillen op de grond. even bewoog het niet meer.. Plotseling stond de vogel recht en keek met zijn strakke blik recht in de ziel van Jaap. De vogel vloog weg met iets dat leek op een brul.
Schurt en Jaap grepen naar hun coole hot wheels waveboard en ze achtervolgden de vogel. Na een lange tijd CRUISEN op hun waveboards belanden ze in een of ander kut dorp, West- Vlaanderen ofzo.
Ze zagen de vogel niet meer, maar ze konden de vogel wel nog horen.
Schurt: “Dat is wel goed he Jaap dat wij zo van die oren hebben die zo super goed horen kunnen. “
Jaap: “JA! Wij zijn echte magiërs met echte krachten.. “
…
…
Ze hadden honger gekregen van al dat spurten.
Ze belden aan bij het eerste huis dat ze tegenkwamen, maar niemand deed open. Ze waren kwaad, razend, woest! Ze pakten baksteen en smeten de ruit van de woonkamer in.
Jaap snoof diep.
Jaap: “Zeg Schurt ruik jij ook die gebakken vleeswaren? “
Schurt: “Ja, kom we gaan erop af. “
Jaap: “Ik heb hongr”
Schurt: “Ikook. ”
“Ik niet, ik ben zo content” , hoorden ze een oude voorbijganger zeggen.
Het duo had het oudje op de stoep omver geduwd. “Zwijg! Rozijnen hoofd! ” zeiden ze in koor.
De magiërs slopen een tuin met barbeque binnen. Ze liepen snel naar de grill en pakten zoveel mohelijk worstjes, en lamskotteletten. Ze liepen snel weg want een boze man had hun opgemerkt.
Ze propten zonder na te denken de kotteletten in hun brooddoos, maar wat nu met de worsten? De vettige vlezige chipolatas en merguez? Schurt en Jaap weigerden dit te eten zonder brood, dus liepen ze het dorp rond om een bakkertje te zoeken :)
Jaap: “Huston, Huston we’ve arrived at our destination. “
Schurt zuchtte, hij hield enkel van Vlaams, Engels vond hij afschrikwekkend.
Het was druk in de bakkersruimte, vele nietsnutten van klanten die het absoluut waard waren om voorbij te steken. Een man stootte tegen het duo aan, en zonder zich te excuseren verliet hij de bakkerszaal. Schurt en Jaap hoorden geen excuses? Maar ze meenden wel een gedempte brul te horen uit de broekzak van de de man.
Schurt: BROOD.
Schurt & Jaap: Wij hebbben honger, wij hebben honger; honger honger hongerrrrrrrr!!
Het belangrijke duo liep rond de winkel en raakten alles, maar ook alle goederen, aan met hun vuile, modderige handen. Ze klommen over te toog en grepen snel een groot wit brood. De korsten aan het dikke warme brood jaagden Schurt en Jaap het stuipen op het lijf. Ze hielden het brood met z’n tweeën vast en hun handen voelden ruw aan door het bloemige oppervlak van het luchtige brood. Toch wouden ze het niet loslaten omdat het brood zo verschrikkelijk lekker rook. Het getier van de bakker hoorden Schurt en Jaap niet meer, ze waren gefocused. Gefocused op het zalig, lichtjes krakend geluid van de goudbruine korst van het vers gebakken brood. ZE KONDEN HET NIET VERDRAGEN: DE KORST MOEST – ER – AF!
“hhhhhHHHHHHUUUUUUUUUUHHHHhhHHHhhhhhhhhhhhh”
Schurt en Jaap schreeuwden het er op los. Jaap doorzocht al zijn zakken en vond een scherp mes. Hij merkte hoe de gouden korst weerspiegelde in het geslepen stuk staal. De bakker kwam in actie. Hij trachtte het duo te tackelen, maar Schurt en Jaap waren hem te slim af. Ze hadden behendig de aanval ontweken en sloegen hard genoeg met hun waveboards op het achter’uufd van de bakker. De bakker viel met een dof geluid op de koude vloer. Schurt en Jaap pakten snel de brooddoos en propten hun brouwsel in demond van de bakker. Even gebeurde er niets, en inmiddels waren alle bakkersklanten al lang vertrokken.
Plotseling schoten de ogen van de bakker open, hij probeerde al kokhalzend het brouwsel uit te spuwen, maar helaas, hij was te laat. Hij had al te veel ingeslikt. Schurt en Jaap maakten zich snel uit de voeten, de transformatie kon nu immers elk moment plaats vinden. Door middel van een natuurlijke chemische reactie tussen het brouwsel en de neuronen van de hersenen zou de bakker binnen enkele minuten niet meer zichzelf zijn. De bakker zou spoedig evolueren.
Zijn DNA werd (zwaar) gemuteerd.
Schurt en Jaap zetten zich op het eerste beste bankje en genoten in stilte van de worst met hompen korstloos brood. Toen merkte Schurt op dat er een vrouw uit haar raam klom. Ze ging op het dak staan en sprong hoofd eerst, naar beneden.
Jaap: “YEAH, NICE DIVE”
De zon was al onder gegaan. Schurt en Jaap besloten dat het tijd was om dit vreemde dorp maar eens te verlaten.
Amen.